Ne zamandır aklımdaydı sigarayı bırakmak ama bir türlü cesaret edemiyordum. 15 seneden uzun süredir beraber olduğum bir arkadaşımı terk etmek gibiydi. Sigara olmazsa hayat çelikmez olur gibi geliyordu. Sigarasız bir kahve kahve midir? Sonunda sigara içilmeyecekse yemek yemek nedendi? Alkol ve sigara zaten hep kolkola değil miydi? Sigara güzeldi, içilesi birşeydi.
Daha önce birkaç kez bırakmayı denemiştim. En fazla 3 hafta dayanabilmiştim ve yeniden içmeye başlamıştım. Bir daha da cesaret edememiştim. Ekim başında sigara kötü gelmeye başladı. Artık eskisi kadar güzel değildi, öksürmekten canımı acıtıyordu, gece öksürükleri beni uykumdan uyandırıyordu. Sonuçta çok korkarak bir karar verdim. Bırakacaktım sigarayı. Lisede içmeye başladığımdan sigarasız yaşamanın nasıl olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bırakma yöntemlerini araştırmaya başladım. İlaç kullanmayı pek istemiyordum ama bir destek olmadan denemeye de ödüm kopuyordu. Bana daha önce bir doktor tarafından önerilen bio rezonansı denemeye karar verdim. Alternatif tıp içinde yer bulan bir yöntem bu. Vücuttan nikotini atarak vücudu sigara içmemiş hale getirdiği iddia ediliyor. Pek inandırıcı gelmiyor açıkçası ama denemekten ne kaybedebilirim ki? 14 Ekim'de bir terapi merkezinden randevu aldım. Randevu saatine kadar sigara içmemi söylediler. Saat 16.00 olana kadar içtim ama gitmeden önceki sigarayı içerken bir panik atak başladı bende. Yanlış bir iş mi yapıyordum? Daha hazır mıyım hiç bilmiyorum. Terapi merkezine giderken aklımdan hep bunlar geçti. Acaba gitmeden sokakta bir tane daha mı içseydim. İçeri girince beni balkona alıp iki tane yarım sigara içirdiler. Sonra hem sigaraları hem de beni bir makineye bağladılar. Başıma ve karnıma elektrotlar bağlandı, ayaklarım bir metal basamakta, ellerimde ise metal çubuklarla 50 dakika sürecek seansım başladı. Çıktığımda gerçekten canım sigara istemiyordu ama birkaç saat sonra elim aramaya başladı. Sanırım en zorlandığım kısım da el alışkanlığı ve birleştirilmiş hareketlerdi. Kahve alınca sigara iç, kola ve sigara gibi. Korkumdan kahve içemedim bir hafta!İlk üç hafta kabus gibi geçti. İçmeden sarhoş dolaştım. Uykum, konsantrasyonum, tuvalet alışkanlığım ve yeme düzenim alt üst oldu. Bu dönemde 4-5 kilo aldım. Elim sürekli yiyecek birşeyler arıyordu ve aklıma sigara gelmesin diye ben de çok dikkat etmiyordum. Çantamda, arabada, ofiste muhtelif sakızlar, şekersiz tatlandırıcı kullanılan şekerler ve lolipoplar bulundurmaya başladım. Çok sinirimin bozulduğu zamanlar da oldu. Arada birkaç sigara da içtim. Ama ne olmuştu ki bu sigaraya? Tadı çok iğrençti, benim içtiğim böyle değildi. Aynı tadı almadığımda bu sefer başaracağımı anladım. Bundan sonra daha az canım istemeye başladı. Artık daha az aklıma geliyor, zaman geçtikçe gün içinde yaşadığım krizler de azalıyor. Çok yemiyorum da artık. Bu yolda emin adımlarla ilerlemeye devam ediyorum.
Son on gündür artık diyetime devam etmeye de başladım. Bir senedir diyetisyene gidiyorum. Yaklaşık 13-14 kilo vermiştim. Ama sigarayı bırakınca 4-5 kg aldım. Yediklerime dikkat ediyorum ve artık yediklerimi yazıyorum ki doktorum bakıp bana daha iyi yardımcı olabilsin. Sigarasızlığın yararını hemen koşu bandında gördüm. 45 dakika zor dayandığım, nefes nefese kaldığım koşu bandında artık rahat rahat 60 dakika ve daha tempolu çalışabiliyorum. Bu şekilde yakın zamanda aldığım kiloları vermek istiyorum. En son diyetisyen randevumda 73.5 kiloydum. İki hafta sonra bir daha gideceğim. Esasında bir dileğim var. 2012 yılına 60'lı kilolarda girip 70'lere bir daha hiç gelmemek!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder